مجله ی برترین های داخلی

مجله ی برترین های داخلی

۱ مطلب در آبان ۱۴۰۰ ثبت شده است

ویژگی لباس کار مناسب

ویژگی لباس کار مناسب

خرید لباس کار به عنوان یک وسیله حفاظتی در راستای استاندارد سازی فعالیت ‌های صنعتی و غیرصنعتی توصیه می ‌شود. لباس کار با توجه به نوع فعالیت یک فرد شامل لباس های یک تکه و دو تکه می باشد. جنس لباس از مهمترین عوامل تعیین قیمت لباس کار است.

لباس-کار

برخی از افراد فعال در مشاغل پرخطر، باید کل بدن حتی دست‌ها، پاها و سر و صورت خود را پوشش دهند. با این حال مقصود از اصطلاح لباس‌ کار همان لباسی است که تنه اصلی فرد و همچنین با ماسک جوشکاری کل اجزای بدن را پوشش دهد. دیگر انواع پوشش دهنده ها در قالب کفش کار، دستکش کار، کلاه ایمنی و یا ماسک جوشکاری و نقاب دسته بندی می شوند.

در این مقاله به ارایه ویژگی های یک لباس کار استاندارد از حیث جنس و دیگر قواعد ممکن می پردازیم.

جنس لباس کار

یکی از ابتدایی ترین و مهمترین مواردی که در زمان خرید لباس کار مورد توجه واقع می شود جنس و بافت اصلی محصول است. متداول ترین پارچه هایی که در ایران جهت تولید لباس کار مورد استفاده واقع می شوند با توجه به ضخامت آن ها و به ترتیب عبارتند از:

پارچه تترون: امروزه بسیاری از روپوش‌های پزشکی و لباس کارهای رستورانی با استفاده از پارچه تترون تولید می گردند. این پارچه ضخامت زیادی نداشته و قیمت ارزان تری در مقایسه با دیگر انواع پارچه های لباس کار دارد.

پارچه ترگال: میزان ضخامت آن از پارچه تترون بیشتر است با این حال همچنان به عنوان یک پارچه منعطف و خنک شناخته می شود. از این پارچه برای تولید لباس مدارس، لباس فرم  رسمی و اداری و روپوش های آزمایشگاهی استفاده می گردد.

پارچه فلامنت کج راه: متداول ترین پارچه لباس کار در ایران بوده و از ضخامت بسیار مناسبی برخوردار است.

پارچه کتان: این پارچه دارای خلوص متفاوتی می باشد که هر چقدر میزان خلوص پارچه بیشتر باشد میزان کیفیت آن افزایش یافته و به تبع میزان قیمت آن نیز بالاتر خواهد بود.

مشخصاتی کلی یک لباس کار استاندارد

ماسک جوشکاری

لباس کار شما باید دارای شرایط ذیل باشد:

لباس کار باید متناسب با سایز بدن شما بوده و تنگ یا گشاد نباشد.

آستین لباس کار شما باید بر حسب نوع فعالیت از نوع آستین بلند و یا آستین کوتاه باشد.

در واحدهایی با فعالیت های صنعتی بسیار سنگین بهتر است از لباس کار هایی با الیاف طبیعی تر استفاده شود.

لباس کار به محض آغشته شدن به مواد نفتی و یا دیگر مواد اشتعال زا باید از بدن خارج شده و مورد شستشوی اصولی قرار گیرد.

بر روی لباس کار نباید از هیچ گونه وسیله شخصی و یا وسایل قابل اشتعال استفاده گردد.

فضاهایی با میزان گرد و خاک بسیار زیاد و یا تولید دود و مواد سمی، نیازمند استفاده از لباس کار هایی بدون لبه و جیب می باشد.

در صورتی که از لباس های یک تکه و یا همان لباس های یکسره استفاده می کنید خرید لباس های بدون دکمه به مطلوب استانداردهای حفاظتی نزدیک تر است.

 لباس کار باید به صورت کاملاً محکم دوخته شود و امکان باز شدن درزها به حداقل ممکن رسیده باشد. جهت جلوگیری از باز شدن درزها معمولاً لباس کار دو بار مورد دوخت اصولی قرار می گیرد.